κείμενο | ιωάννης καμπούρης */* φωτογραφίες | χρύσα γούτου+ αρχείο ιωάννη */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Έχεις τρεις επιλογές
Ο Ιωάννης αποκαλύπτει τρία πράγματα που θα βάλει στο σάκο του για να φύγει στο θέατρο, τρία τραγούδια που θα ακούσει στο δρόμο κι άλλα τρία πράγματα που θέλει να κάνει αυτό το χειμώνα. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!
Απευθείας στο ψητό, δεν θα κουράσω.
Στην τσάντα μου υπάρχουν πάντα τσίχλες. Και πάντα οι ίδιες: Trident max, δυόσμος (χωρίς πρόθεση διαφήμισης). Γιατί πάντα αυτές; Για κανέναν ιδιαίτερο λόγο, απλά είμαι εμμονικός. Το καλοκαίρι, λόγω ζέστης, το χαρτί ποτίζει την τσίχλα και, καμιά φορά, είναι σαν να μασάς εισιτήριο λεωφορείου.
Πάντα υπάρχει αποσμητικό μασχάλης. «Καθαρή μασχάλη, καθαρό μυαλό», έλεγε μία γριά κομμώτρια που γνώρισα στο Τρίκερι. Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσουν οι άνθρωποι που μοσχομυρίζουν και προσπαθώ λίγο να τους μοιάσω.
Από την τσάντα δε λείπει ποτέ το μπουκάλι μου. Αγόρασα ένα μπουκάλι με ένα ψευτο-φίλτρο άνθρακα που υποτίθεται πως καθαρίζει το νερό, με την ελπίδα να μη γίνει ο εσωτερικός μου κόσμος σαν παλιό πλυντήριο, μιας και το νερό του κέντρου της Θεσσαλονίκης φημίζεται για τα άλατα, τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία του.
Φωτογραφία_πρώτη: Νότια Κρήτη με συνοδεία φεγγαριού.
Συνεχίζω με τραγούδια.
1) «Όταν σημάνει η ώρα», Άκης Πάνου. Από Μπιθικώτση. Άρρωστα ωραίο. Χτυπάει φλέβα.
2) «A Hard Rain’s A-Gonna Fall», Bob Dylan. Γιατί μόνο ο Dylan μπορεί να παίζει την ίδια μελωδία επί 7 λεπτά και να μη βαριέσαι στιγμή. Και γιατί είναι μεγάλος ποιητής.
3) «Go On Home British Soldiers». Ο αδερφός μου, μου το κόλλησε. Ένα τραγούδι για τον IRA και την απελευθέρωση της Ιρλανδίας. Δεν έχω καταφέρει να βρω σε ποιον ανήκει η συγκεκριμένη εκτέλεση. Στο YouTube, τη βρίσκεις με ορθογραφικό λάθος: «Britisch» αντί για «British». Νομίζω αυτή υπερτερεί των υπολοίπων.
Φωτογραφία_δεύτερη: Όχι και τόσο πρόσφατη. Χιονισμένη Πολίχνη Θεσσαλονίκης.
Χειμώνας. Τρία πράγματα που θέλω να κάνω. (Με τον κίνδυνο να ακουστώ αρκετά δήθεν.)
Θέλω να βρω χρόνο να διαβάσω καμιά δεκαριά βιβλία υποκριτικής που έχω παραγγείλει από το καλοκαίρι και δεν έχω προλάβει ούτε τα περιεχόμενα να δω.
Θέλω να εντοπίζω περισσότερες ευκαιρίες για πρωινές ποδηλατάδες με χειμωνιάτικο ήλιο.
Θέλω κάθε μέρα να παίρνω τον εαυτό μου όλο και λιγότερο στα σοβαρά.
Φωτογραφία _ τρίτη: Γαλανός ουρανός πάνω από το κρεβάτι μου.
* Ο Ιωάννης πρωταγωνιστεί στην παράσταση των Monks “Frankie & Johnny” του Terrence McNally, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Τ από τις 6 έως τις 29 Δεκεμβρίου (κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη στις 21:30), σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαλάκου.
Eπίσης, συμμετέχει στη ταινία “Χρύσιππος” του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Δαμιανού Κωνσταντινίδη. Επιπλέον, λαμβάνει μέρος στις παραστάσεις “Οδύσσεια” του Ομήρου και “Ελένη” του Ευριπίδη, στο “Φεστιβάλ νεανικής σκηνής” του Μικρού Βορρά (κάθε Σάββατο στο Θέατρο Αμαλία).
