at a glance
Top

«Λίγο πριν φτάσει η ώρα κι’ αλλάξουνε όλα…»

κείμενο | άννα μαρία χατζή */* φωτογραφίες | άννα μαρία χατζή */* επιμέλεια Ι γιώργος παπανικολάου

μια Σαλονικιά στην Αθήνα

Last_chapter

Τελευταίες μέρες στην Αθήνα.

Ο κύκλος αυτός άνοιξε με ένα μήνυμα στο κινητό, που με ανέφερε με τον αριθμό κατάταξής μου – έτσι απρόσωπα- και μου ανακοίνωνε σε ποια περιοχή θα εργαστώ -έτσι αόριστα- και μου έδινε πέντε μέρες για να μαζέψω τα χαρτιά μου, λίγα πράγματα και να έρθω σε μια καινούργια πόλη, σε ένα καινούργιο σπίτι –το οποίο έπρεπε να βρω-, σε μια καινούργια δουλειά, με καινούργιους ανθρώπους.

Ο κύκλος αυτός θα κλείσει με τους δικούς μου όρους και με το δικό μου ρυθμό, με ηρεμία και ευγνωμοσύνη.

Η χρονιά αυτή είχε τα πάντα και κλείνει με ένα γλυκόπικρο συναίσθημα. Οι εμπειρίες που πήρα είναι φοβερές και δεν χωράνε σε αυτό το κείμενο και ακόμα δεν τις έχω συνειδητοποιήσει πλήρως.

Είμαι χαρούμενη, γιατί νιώθω γεμάτη.

Χαιρέτησα τα παιδιά μας με αγκαλιές και αγάπη και γράφω «μας», γιατί ήμασταν τρεις εκπαιδευτικοί μέσα σ’ αυτήν την τόσο ιδιαίτερη τάξη και τα καταφέραμε! Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων γι’ αυτά τα δύο άτομα, γιατί φτάσαμε στο σημείο να επικοινωνούμε με τα μάτια και εμπιστευτήκαμε η μία την άλλη με τρόπο που δεν το έχω ξαναβιώσει. Η δύναμη της ομάδας είναι φοβερή και κάθε χρόνο το ζω ακόμα πιο έντονα.

Τις επόμενες μέρες, θα χαιρετίσω κι άλλες συναδέλφισες που νιώθω πιο ήρεμη ξέροντας ότι θα είναι στα σχολεία και θα δίνουν την ενέργειά τους, το πάθος τους και το χρώμα τους και τις ευχαριστώ από καρδιάς για όσα περάσαμε παρέα.

Θα χαιρετίσω φίλες και φίλους αγαπημένους που είχα συνηθίσει να ζούμε χωριστά πολλά χρόνια και κάπως μαγικά ξανασμίξαμε και ξανασυστηθήκαμε φέτος και νιώθω πως μια καινούργια εποχή στη φιλία μας ξεκινάει.

Θα χαιρετίσω το σπίτι μου που έγινε το καταφύγιό μου, το μέρος που ένιωθα ασφάλεια και το στόλισα με τα συναισθήματά μου και με λουλούδια.

Και τέλος, θα χαιρετίσω την Αθήνα, αυτήν την πόλη- ζούγκλα που τα έχει όλα και μου τα έδωσε όλα απλόχερα, χωρίς κανέναν φραγμό. Έχω επιλέξει κάποια πράγματα να πάρω μαζί μου και τα υπόλοιπα θα σκεφτώ τι θα τα κάνω. Την ευχαριστώ και εύχομαι αν και όταν ξαναβρεθώ στους δρόμους της να το κάνω πιο συνειδητά και να την απολαύσω περισσότερο.

Αυτός ο κύκλος της “Σαλονικιάς” κλείνει και αναμένεται να ανοίξει ένας άλλος. Πού; Άγνωστο!

Μέχρι να τα ξαναπούμε, σ’ ευχαριστώ καλό μου αναγνωστόπουλο που ήσουν εδώ σε αυτήν την περιπέτεια. Σου εύχομαι να κλείνεις κι εσύ τους κύκλους σου με ηρεμία, συνειδητότητα και στον δικό σου ρυθμό, γιατί πολλά πράγματα στη ζωή έρχονται ξαφνικά και αναπάντεχα, όμως από εκεί και πέρα, εμείς είμαστε αυτοί που θα ορίσουμε τι χρώμα θα τους βάλουμε και πως θα τα αντιμετωπίσουμε. Οι εμπειρίες να σου γίνονται μαθήματα και να είσαι ανοιχτό για όσα η ζωή φέρνει στο δρόμο σου!

Αντίο!