at a glance
Top

Οι σημειώσεις του Ηλία Αδάμ

κείμενο | ηλίας αδάμ */* φωτογραφίες | αρχείο ηλία */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

πρωί πάντα γίνεται η αρχή...

Το πρωί ξυπνάω με σχετική χαρά, γιατί νιώθω ότι κάνω κάτι αυτή την περίοδο. Δεν πλένω τα δόντια μου το πρωί, δεν τρώω πρωινό. Φτιάχνω καφέ, κάνω ένα τσιγάρο (για να πάω τουαλέτα), μετά βάζω τον καφέ στο chilly’s και φεύγω για την πρόβα. Στον δρόμο καμιά φορά κλειδώνω το αμάξι, άλλες φορές όχι.

Κάνουμε πρόβες για τον “Εντύ Μπελγκέλ”. Αυτός μεγαλώνει σε ένα χωριό στη Γαλλία, σε μία συνθήκη όπου οι άνθρωποι γεννιούνται για την παραγωγή εργατικού δυναμικού για το εργοστάσιο. Παρατάνε το σχολείο και υιοθετούν τις συμπεριφορές που θα τους επιτρέψουν να επιβιώσουν (ματσίλα κ.τ.λ.). Ο “Εντύ” αναγνωρίζει ότι δεν ταιριάζει στο χωριό, δεν ταιριάζει στα πρότυπα των αγοριών, οι άλλοι φροντίζουν να του το υπενθυμίζουν με φτυσίματα, βρισιές κτλ. Δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι γκέι, παρά μόνο στην εφηβεία. Στην ουσία δεν βλέπουμε ένα γκέι χαρακτήρα στο μεγαλύτερο μέρος του έργου, αλλά έναν ήρωα που οι άλλοι του λένε ότι είναι γκέι. Βλέπουμε την πορεία της κατασκευής του κοινωνικού φύλου, ακριβώς επειδή οι άνθρωποι του χωριού μπερδεύουν την σεξουαλικότητα με το αυτό.

Ο “Εντύ” είναι θηλυπρεπής, είναι ΣΑΝ αδερφή. Αυτή είναι η μεγαλύτερή του ατυχία γιατί του σημαδεύει όλη την παιδική ηλικία, από την οποία δεν έχει καμία χαρούμενη ανάμνηση. Παρόλα αυτά, όπως λέει πάντα η Χριστίνα, αυτό ακριβώς είναι και το διαβατήριό του για να φύγει απ’ το χωριό. Το ότι δεν “ταιριάζει” τον αναγκάζει να επαναστατήσει ενάντια σε όλο τον κόσμο της παιδικής του ηλικίας, να τον απορρίψει και τελικά να γλιτώσει από αυτόν.

Βέβαια το ότι γλιτώνει από αυτόν τον κόσμο δεν τον κάνει να τον ξεχάσει και να κρυφτεί πίσω από μία πλαστή ταυτότητα. Αποφασίζει να μιλήσει για αυτό τον κόσμο, να τον ερμηνεύσει, να τον παρατηρήσει σαν ένα κοινωνικό φαινόμενο. Αποφασίζει να δει και να αναδείξει δημόσια τους πραγματικούς υπαιτίους της παιδικής του δυστυχίας.

 

Μεγάλωσα βλέποντας θέατρο που είναι unapologetically απολιτίκ, που γιορτάζει το ότι είναι απολιτίκ, που θεωρεί ότι οτιδήποτε είναι πολιτικοποιημένο είναι γραφικό, που αναδεικνύει την αισθητική ως το παλάτι του σύγχρονου θεάτρου. Μεγάλωσα σε μία κουλτούρα που λέει μην προκαλείς, μην μιλάς, κρύψε κάτω απ’ το χαλί. 

  • “Να τελειώνουμε με τον Εντύ Μπεγκέλ”  σε σκηνοθεσία Ηλία Αδάμ, είναι η παράσταση που παρουσιάζεται ως τις 17 Νοεμβρίου, στη Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, στην Αθήνα.