κείμενο | μαίη βασιλικού */* φωτογραφίες | αρχείο μαίης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
μόρτικα κι αρχοντικά...
Κάθε που ανοίγει το μάτι, ο καφές είναι στο χέρι, σαν αυτόματη κίνηση. Το μικρό χαρτάκι στο ψυγείο ορίζει την καθημερινή διαδρομή. Στις 12 το μεσημέρι, στο Χέμινγουεϊ, στο Vermilion, ή στο Alte Fablon στήνεται το γραφείο. Αγαπημένα πρόσωπα στους χώρους αυτούς. Πρόσωπα που κεντρίζουν τη δημιουργικότητά μου. Μεγάλος σύμμαχος στη ζωή μου οι φίλοι μου, άνθρωποι που είναι εκεί, ως φυσικές και ως νοητές παρουσίες και σαν μια μεγάλη αγκαλιά που φωλιάζεις χωρίς δεύτερη σκέψη.
Related posts:
Οι σημειώσεις του Γιώργου Νανούρη
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Ο Μανούσος Γεωργόπουλος αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Γιάννης Δρακόπουλος
με τα λίγα, να λες πολλά...
με τα λίγα, να λες πολλά...
Λόγοι Θεάτρου [8-14 Μαρτίου 2018]
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Οι σημειώσεις του Δημήτρη Ροΐδη
Ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη
Ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη
Μιχάλης Συριόπουλος
let me see your beauty, when the witnesses are gone
let me see your beauty, when the witnesses are gone