
κείμενο | μαίη βασιλικού */* φωτογραφίες | αρχείο μαίης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
μόρτικα κι αρχοντικά...
Κάθε που ανοίγει το μάτι, ο καφές είναι στο χέρι, σαν αυτόματη κίνηση. Το μικρό χαρτάκι στο ψυγείο ορίζει την καθημερινή διαδρομή. Στις 12 το μεσημέρι, στο Χέμινγουεϊ, στο Vermilion, ή στο Alte Fablon στήνεται το γραφείο. Αγαπημένα πρόσωπα στους χώρους αυτούς. Πρόσωπα που κεντρίζουν τη δημιουργικότητά μου. Μεγάλος σύμμαχος στη ζωή μου οι φίλοι μου, άνθρωποι που είναι εκεί, ως φυσικές και ως νοητές παρουσίες και σαν μια μεγάλη αγκαλιά που φωλιάζεις χωρίς δεύτερη σκέψη.
Related posts:
Οι σημειώσεις του Δημήτρη Ροΐδη
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Οι σημειώσεις του Θοδωρή Γκόνη
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Λόγοι Θεάτρου, Λόγοι Φθινοπωρινής Αναμονής
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Αλέξανδρος Λογοθέτης
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Οι σημειώσεις του Κωνσταντίνου Πλεμμένου
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Οι σημειώσεις του Ευθύμη Χρήστου
μια δόση αθανασία
μια δόση αθανασία