at a glance
Top

Οι σημειώσεις της Ρέινας Εσκενάζυ

κείμενο | ρέινα εσκενάζυ */* φωτογραφίες | κωνσταντίνος λέπουρης  (παράστασης) + αρχείο ρέινα */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

φωτισμένα σκοτάδια...

Η Αφροδίτη Με Τη Γούνα, ένα κείμενο που αγαπήσαμε πολύ, έχει έρθει για λίγες ακόμα παραστάσεις στην αγαπημένη πόλη μας, τη Θεσσαλονίκη.

Ένα έργο που καταπιάνεται με δίπολα.

Αρσενικό  Θηλυκό.

Θύμα  Θύτης.

Εξουσιαστής – Εξουσιαζόμενος.

Σκηνοθέτης – Ηθοποιός.

Οι ήρωές μας μπαίνουν σε αυτό το παιχνίδι εναλλαγής ρόλων.

Από τον πόλο Α μεταφέρονται στον πόλο Β, από το άσπρο στο μαύρο, περνώντας από όλες τις αποχρώσεις του γκρι.

Ανακαλύπτουν τις σκοτεινές πλευρές που ο καθένας μας έχει μέσα του, γιατί βρέθηκε το άτομο που κατάφερε να τους ξεκλειδώσει και να τους κάνει, όχι απλά να παραδεχτούν, αλλά και να ανακαλύψουν κρυμμένα πάθη και επιθυμίες. Γιατί δεν έχουμε μόνο έναν εαυτό, έχουμε πολλούς εαυτούς και συμπεριφερόμαστε ανάλογα με το ποιον έχουμε απέναντί μας. Ο άλλος μας βγάζει τον ‘καλό’ η τον ‘κακό’ εαυτό μας. 

Η σχέση των δύο φύλων και η επιθυμία επικράτησης του ενός πάνω στον άλλον είναι διαχρονική και απολύτως σημερινή. Μας αφορά σήμερα όσο αφορούσε και τον Αριστοφάνη στη Λυσιστράτη.
Η γοητεία και η σαγήνη που μπορεί να ασκήσει η γυναίκα πάνω στον άνδρα είναι καταγεγραμμένη από τη γέννηση του κόσμου. Όμως μπορεί να συμβεί και το αντίθετο. Μπορεί ο άντρας να επηρεάσει σε τέτοιο βαθμό μια γυναίκα ώστε να την προκαλέσει να καταθέσει τις δικές της ανησυχίες. Και όλο αυτό το παιχνίδι καταλήγει σε ένα ψυχογράφημα που ο καθένας καταθέτει προσωπικά βιώματα και εμπειρίες, πράγματα τόσο απόκρυφα που ούτε οι ίδιοι γνώριζαν την ύπαρξή τους.

Η συνθήκη θέατρο στο θέατρο που υπάρχει μέσα στο έργο ήταν ένα από τα σημαντικά και πιο δύσκολα σημεία που είχαμε να αντιμετωπίσουμε. Ο θεατής πρέπει να καταλαβαίνει απόλυτα πότε οι ηθοποιοί μας είναι οι ρόλοι και πότε οι ρόλοι των ρόλων. 

Και μετά υπάρχει και αυτό το πέρασμα που αρχίζουν και συγκλίνουν αυτά τα δύο στοιχεία και γίνονται ένα, δεν υπάρχουν πια ρόλοι και έργο, υπάρχουν μόνο συναισθήματα και σκοτάδια που περιμένουν να φωτιστούν και να εξαγνιστούν.

Γιατί κανένα σκοτάδι δεν είναι όσο σκοτεινό δείχνει. Η κοινωνία τα έχει ονομάσει σκοτάδια.

 

Καλή σας θέαση…

* Η Ρέινα Εσκενάζυ σκηνοθετεί την “Αφροδίτη με τη γούνα”  του David Ives, με τον Αργύρη Αγγέλου και τη Βαρβάρα Λάρμου. Στο Metropolitan Urban  Theater Θεσσαλονίκης. Τελευταίες παραστάσεις Σαββατοκύριακο 18 και 19 Νοεμβρίου.