Ζω μια μεγάλη αγάπη τελευταία και ήθελα να την μοιραστώ. Βασικά δεν είναι τώρα τελευταία είναι εδώ και πολύ καιρό, αλλά τώρα είμαι σε θέση να την εκτιμήσω, να την κάνω embrace και να νιώσω τόση ευγνωμοσύνη  που να θέλω να την εκφράσω.

Η αγάπη αυτή δεν μοιάζει με καμία άλλη, είναι μοναδική.

Έχει φροντίδα, τρυφερότητα και μια αγνότητα τόσο ευαίσθητη και όμορφη όσο οι πρώτες μαργαρίτες της άνοιξης. Μέσα της νιώθεις πάντα άνετα, δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι, πολλές φορές ούτε καν να μιλήσεις, σε καταλαβαίνει ούτως ή άλλως. Έχει σφιχτές αγκαλιές, χέρια ενωμένα κι ένα χάδι στην πλάτη και στα μαλλιά. Έχει βλέμμα καθαρό και αστραφτερό γεμάτο δίψα για ζωή. Έχει λόγια αληθινά, χωρίς κριτική που αγκαλιάζουν την ψυχή και την κάνουν πιο δυνατή.

Η αγάπη αυτή γελάει, κλαίει χωρίς ντροπή, δημιουργεί και εξερευνεί. Λέει «συγγνώμη», «μπράβο», «είμαι περήφανη για ‘σένα», «είσαι πολύ όμορφη», «να έχεις μια όμορφη μέρα», «σ’ αγαπώ». Σε πάει μπροστά, βρίσκει λύσεις όταν νομίζεις πως δεν θα καταφέρεις να τα βγάλεις πέρα, σε σηκώνει, σου θυμίζει ποια είσαι και τι έχεις καταφέρει μέχρι τώρα, σε κινεί και σε γεμίζει ζωή και φως. Ξέρεις χωρίς να στο πει πως ό,τι και να γίνει «θα έχεις εμένα».

Φυσικά και κάνει διαλείμματα. Είναι η φύση της τέτοια: αλλάζει, παίρνει άλλες μορφές, μεγαλώνει και ωριμάζει. Για να γίνουν όλα αυτά καμιά φορά περνάει κρίσεις, αλλά πάντα γίνεται όλο και πιο μαγική. Είναι πάντα εκεί με τρόπους που δεν είχα φανταστεί: όπως στην πλεκτή μου κουβέρτα και στα κεντημένα μου μαξιλάρια, στις πίτες, στους λαχανοντολμάδες και στα φρύδια μου.

Μαμά, γιαγιάδες, νονά, αδερφές, φίλες, συναδέλφισσες, γειτόνισσες. Όλες.

Μόλις καταλάβεις πόσο απελευθερωτική είναι η αγάπη της γυναίκας και αφεθείς σε αυτήν, σε περιμένουν μαγικά πράγματα. Δεν θα ξανασχολιάσεις κανένα σώμα, καμία κοντή φούστα, καμία ηλικία, καμία ραγάδα, καμία κοιλιά, καμία βλεφαρίδα και κανένα μαλλί.  Γυναίκα σημαίνει ελευθερία. Το μόνο που σε εμποδίζει από το να τη ζήσεις είσαι εσύ ∙ εσύ που καταπιέζεσαι και νιώθεις ότι θέλεις να κάνεις τόσα πράγματα και έχεις εγκλωβιστεί στα «πρέπει» που σου φόρτωσαν. «Είναι σχεδόν αδύνατον να είσαι γυναίκα», η America Ferrera τα είπε εκπληκτικά στην ταινία «Barbie». Προσπαθούμε τόσο πολύ για όλα και σε όλα που ακόμα και  «σωστά» να τα κάνουμε, πάλι «λάθος» είναι. Η γυναίκα δίπλα σου σε καταλαβαίνει πολύ περισσότερο απ’ όσο νομίζεις, καν’ την φίλη σου, θαύμασέ την, κατάλαβέ την, δεν είναι εχθρός σου, απλά έχει να επιβιώσει σε μια πατριαρχική κοινωνία.

Σε ’σένα που με διαβάζεις: μπορείς να βγεις έξω όποτε θέλεις, να χορέψεις, να τρέξεις, να μιλήσεις δυνατά, να παραιτηθείς, να υψώσεις ανάστημα, να απαιτήσεις αυτά που σου οφείλουν, να είσαι ντυμένη στην τρίχα και την επόμενη μέρα να είσαι με τις φόρμες και το μαλλί κότσο, να λερωθείς, να έχεις μια μέρα μόνο για ‘σένα, να σε φροντίσεις, να κάνεις το σώμα σου ό,τι θέλεις, να είσαι σοβαρή, να μην είσαι σοβαρή, να πίνεις, να τρως, να τραγουδάς, να ταξιδεύεις, να μην θέλεις παιδιά, να θέλεις παιδιά, να θέλεις καριέρα, να μην θέλεις καριέρα, να κλαις, να γελάς δυνατά, να κάθεσαι με τα πόδια ανοιχτά, να μην φοράς το γαμημένο σουτιέν που σε σφίγγει, ούτε το παλιό σου τζιν που κουμπώνει με το ζόρι. ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ.

Σε ’σένα που με διαβάζεις, σε καλώ να αγκαλιάσεις τη φύση σου και τη δύναμή σου. Είσαι δημιουργός, μην το ξεχνάς. Είσαι η ζωή η ίδια. Η ομορφιά ζει μέσα σου, στο σώμα σου, που σε φροντίζει, που σε στηρίζει, που αντέχει στον πόνο και σε κινεί. Είσαι η θάλασσα, η σελήνη, η γη, η φωτιά και η αυγή. Όλη η σοφία του κόσμου ζει μέσα σου.

Άκουσέ την.

Αφέσου.

Και στο υπόσχομαι, ότι μαγικά πράγματα θα συμβούν.

Σε ευχαριστώ.

 

 

Με πολλή αγάπη σε όλες.

Μα λίγο παραπάνω στις δικές μου:

στη μαμά μου,

στις γιαγιάδες μου,

στη νονά μου,

στην κουμπάρα μου,

στα κορίτσια μου Νίκη, Δώρα, Λουκία, Διονυσία,

στη Νικούλα μου,

στις δασκάλες μου,

στις παιδικές μου φίλες,

στα φοιτητικά μου κορίτσια Χριστίνα, Δήμητρα, Χρυσούλα, Μαρίνα, Βαρβάρα,

στην αγαπημένη μου ομάδα «μικρό επιστημονικό»,

στην Ματίνα,

στις βιόλες μου,

στην Άννα,

στις απανταχού συναδέλφισσές μου,

στην Έφη

και συνεχίζεται