Μαμά μου είσαι μεγάλο αλάνι! Απλά το έχεις ξεχάσει.

Είσαι ο άνθρωπος σίφουνας. Είναι απίστευτο πόσα πράγματα παρατηρείς και σκέφτεσαι και ακόμα πιο απίστευτο, πως μπορείς να τα χωρέσεις όλα αυτά σε μία πρόταση.

Ως δασκάλα γνωρίζεις ακόμα και το χρώμα του σεντονιού που κοιμόταν ο Τουταγχαμόν  και δεν χορταίνεις ποτέ τη γνώση. Κάθε φορά που ήταν να ταξιδέψουμε κάπου, είχες δυο-τρεις ταξιδιωτικούς οδηγούς τους οποίους είχες ξεκοκαλίσει στη διαδρομή και μετά μας έκανες κανονική ξενάγηση στο μέρος.

Ρουφάς την πληροφορία, όπως πίνεις νερό το καλοκαίρι!  Στα πενηντατεσστρισμισι πήρες το διδακτορικό σου και φέτος την Κυριακή του Πάσχα μετά το ντιριντάχτα κάθισες να διαβάσεις αγγλικά για να δώσεις εξετάσεις σε μερικές μέρες.

Τα καλοκαίρια σε θυμάμαι στην παραλία, με έναν τόμο να διαβάζεις ή ένα περιοδικό με σταυρόλεξα που ως το τέλος του καλοκαιριού θα είχες λύσει ΣΙΓΟΥΡΑ τα μισά και παραπάνω.

Ακούς ένα τραγούδι και ξέρεις: τραγουδιστή, συνθέτη, στιχουργό, ποια χρονιά βγήκε, δίσκο, τι χρώμα έχει το εξώφυλλο του δίσκου και τα αγαπημένα σου συνοδεύονται και μια ιστορία. Σου αρέσουν οι αστυνομικές ταινίες και σειρές και με τόσα που έχεις δει είσαι στο όριο του να γίνεις η επόμενη Αγκάθα Κρίστι. Είσαι λάτρης του καλού φαγητού όταν αυτό ειδικά συνοδεύεται με ένα καλό κόκκινο κρασί και την αγαπημένη σου παρέα. Αγαπάς το σινεμά και φυσικά σε κάθε ταινία ξέρεις: σκηνοθέτη, σεναριογράφο και ποιοι ηθοποιοί παίζουν (ποιος πήρε Όσκαρ πότε και για ποια ταινία κτλ. κτλ.). Αγαπάς το χορό και με την πρώτη ευκαιρία, χορεύεις από καλαματιανό μέχρι Bee Gees μέχρι Sia. Όταν μπαίνει αγαπημένο σου τραγούδι τα σπας! Το ζεις με όλο σου το είναι!

Με το ίδιο πάθος, αγαπάς την οικογένειά σου, τη δουλειά σου και τους φίλους σου. Είσαι αφοσιωμένη μαμά, σύντροφος, δασκάλα και φίλη. Εγώ ξέρω καλύτερα τον πρώτο σου ρόλο, το ρόλο της μαμάς, γι’ αυτόν που τόσο ανησυχείς τα τελευταία χρόνια αν τον υπηρέτησες και τον υπηρετείς σωστά.

Μα υπάρχει σωστή μαμά; Όχι, υπάρχει η τρυφερή μαμά, η χαρούμενη μαμά, η κουρασμένη μαμά, η νευριασμένη μαμά, η προβληματισμένη μαμά, η μαμά που θα σε φροντίζει με αυτόν τον μαγικό τρόπο,  η μαμά που το κέικ της θα είναι το καλύτερο στον κόσμο, η μαμά που πάντα η μυρωδιά της θα σε ηρεμεί, η μαμά που όσο και να μεγαλώσεις θα περιμένει να της στείλεις μήνυμα «Έφτασα μαμά», η μαμά που όταν δεν μπορούσες να κοιμηθείς το βράδυ ξενυχτούσε μαζί σου και την άλλη μέρα δούλευε, η μαμά που σου έμαθε τι είναι η περίοδος,  η μαμά που στις πανελλήνιες σου έφερνε το χυμό σου και περίμενε μέχρι να τον πιείς, η μαμά που σε κοιτάει και ξέρει αν είσαι καλά ή όχι (καμιά φορά, δεν χρειάζεται καν να σε κοιτάξει απλά το ξέρει), η μαμά που όταν αρρωσταίνεις η σούπα της είναι το μόνο γιατρικό, η μαμά που πάντα πριν από μια σημαντική μέρα θα σου ευχηθεί «Καλή επιτυχία αγάπη μου! Όλα καλά να πάνε!», η μαμά που αγχώνεται πιο πολύ από εσένα για το τι θα κάνεις στη ζωή σου, η μαμά που τα πλυμένα της ρούχα θα μυρίζουν πάντα καλύτερα από τα δικά σου κι ας χρησιμοποιείτε τα ίδια απορρυπαντικά, η μαμά που σε σκεπάζει πάντα όταν κοιμάσαι,  η μαμά που δεν σταματάει ποτέ να είναι μαμά!

Μαμά μου, μεγαλώνεις και έχεις ξεχάσει πόσο σπουδαία γυναίκα είσαι. Ο χρόνος, που δεν είναι απλά μερικά σημάδια πάνω σου, δεν είναι εχθρός σου. Είναι αυτός που σε έφερε εδώ σήμερα, είναι αυτός που σου έδωσε την ευκαιρία να γίνεις μια όμορφη γυναίκα, μια τρυφερή σύντροφος, μια παθιασμένη δασκάλα και μια γλυκιά μητέρα.

Αυτό το γράμμα είναι για να σου θυμίσω πόσο όμορφη είσαι. Και η ομορφιά έρχεται πάντα από μέσα μας. Στα δικά μου μάτια έχει αλλάξει μόνο το χρώμα των μαλλιών σου. Είσαι η ίδια μαμά που οι μπάλες στο χριστουγεννιάτικο δέντρο πρέπει να μπαίνουν εναλλάξ ασημένιες-χρυσές, που δεν σου αρέσουν τα φασόλια γίγαντες και ο αγαπημένος σου συνδυασμός χρωμάτων είναι μπλε-πράσινο.

Είσαι το πρότυπό μου, είσαι ο λόγος που έγινα δασκάλα και που πιστεύω ότι είναι το καλύτερο επάγγελμα στον κόσμο. Είσαι ο λόγος, που είμαι η γυναίκα που είμαι σήμερα και που θα προσπαθώ πάντα για έναν καλύτερο κόσμο.

Θα σ’ αγαπώ ως τον ουρανό

Η κόρη σου