Στη Παπάφη που ερωτεύθηκα κι έμεινα μέρες.
Στο θέατρο Δάσους με τη “Μήδεια” και τον Βουτσινά μου.
Τα πλακώματα μου με τον Μαρωνίτη.
Μετά τα φιλιώματα.
Τα πρώτα πάρτι στο “Μύλο” με τους τσιγγάνους.
Ο χορός των ειβαλάδων της “Αγγέλας”,  μ’ ένα κλαριτζή  εξαίσιο, που τον κουβάλησα Κυριακή πρωί στο στούντιο του Πεντζίκη.
Χτύπαγαν οι καμπάνες και ‘μεις βαράγαμε νταούλια.
Ο βαρύς σκέτος, κάθε πρωί, στο “καφεναί” στις μαγικές μου πρόβες στους “Αχαρνής”. Πρώτες ‘βδομάδες οι συνάδελφοι με μισό μάτι. Νίκησε το φιλότιμο και η αγάπη. Και κυρίως η συντεχνία.  Δε θα ξεχάσω την υπόκλιση της τελευταίας βραδιάς στο Βασιλικό Θέατρο.  Στην ώρα μου φώναξαν όλοι οι συνάδελφοι “Σταμάτηηηηηηηη”.
Τα γυρισματα των βίντεοκλιπ με το Νίκο Σούλη και την Άλκηστη. Ο Εφραιμίδης τα βάστηξε όλα στο “Τρίτο Μάτι”. Η “Κουπαστή” με όλο το σώμα δοκίμων και το κόκκινο καράβι. Στο λιμάνι. Η αυτοκτονία μου στη φοιτητική εστία. Όλη η Πυροσβεστική. Αγάπες. Τα αφόρητα γέλια μου με τον Χρήστο Στέργιογλου που συγκατοικούσαμε ένα πρωί με -υπό το μηδέν- βγήκαμε στον κήπο τυλιγμένοι με τα σκεπάσματα, κινδυνεύοντας από άπνοια απ’ το γέλιο.
Οι βόλτες μου με τον Παντελή Βούλγαρη. Το βραβείο μου για τη “Νύχτα”. Το φεστιβάλ τραγουδιού.
Η Χαρισοπούλου, ο Ναομίδης, το “Love” στην Καλαμαριά, ο Χρηστίδης ο Νίκος, η Ελευθερία Πάτση.

Πάντα κοντά πιτσιρικαραρία. Παιδιά που μ’ αγαπούν, που ρωτούν, που πιστεύουν.
Ο Άκης Δήμου, η Μπαξεβάνη. Στιχάκια πορνό στο Place Mignionne,  υπό τα όμματα του άναυδου Κυριάκου.
Φουστανέλα στο “Δικαιόπολη”,  φουστανέλα και τώρα στο Λόρκα.
Η τρυφερή μου σχέση με τον Γιάννη Αναστασάκη και την Μαρία Τσιμά. Τους αγαπώ. Είναι καλλιτεχνάρες και εργάτες σαν και μένα.
Στο Κρατικό, τα παιδιά με ξέρουν καλά. Σκοτώνονται να βοηθήσουν κάθε φορά, να είναι κοντά. Οι τεχνικοί εννοώ. Δύσκολο να σ’  αγαπάνε οι τεχνικοί. Μας ενώνουν πολλά.  Μουσική τρυφερότητα, αγωνίσματα, έργα.
Και πάθος να βγει καλό.

Και οι άλλοι μου ακόμα. Ο Τέλλος, ο αμύθητος Κοροβίνης, ο Κορδομενίδης, ο Τούλας, η Ρίτα, ο Ιάσων, η Γιάννα. Το “Κόκκινο” στην Καρόλου Ντηλ. Η σπουδαία μου Αναστασία Γρηγοριάδου, η Ναυσικά.
Τα βραδια με το Βουτσά. Αποθέωση. “Οι πλούσιοι δεν μπορούν να κάνουν τέχνη”. Το “Μακεδονία”, οι “Λαζαριστές”, το “Παλλάς” στην Τσιμισκή. Τα συνεργεία κοστουμιών.  Βούλα μου. Ο Αλέξανδρος, τι ηθοποιάρα. Η Λυδία Φωτοπούλου, μια αιώνια μάγισσα. Ο Γάντσιος, ο Σταύρος Μύθος, ο Κανάκης, ο “Ερωτικός”. Το μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Το θεϊκό του Κρόκου το βυζαντινό. Ο τεράστιος Βέττας. Οι πούλιες από τη Βενιζέλου. Με το κιλό.