κείμενο | βασίλης παπαδόπουλος */* φωτογραφίες | yannis gutmann */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
«Όντως τώρα; Όντως;»
Όταν μου ζητήθηκε από τον Γιώργο να του γράψω πέντε-δέκα σκέψεις, σχετικά με αυτό που ζούμε τώρα, σκέφτηκα ότι όλα έχουν ειπωθεί. Έχουν στερέψει οι λέξεις. Απλά περιμένεις. Κάτι. Χωρίς να ξέρεις τι. Κάτι να αλλάξει. Κάτι να μετακινηθεί.
Η καθημερινότητα κυλάει λες και έχεις γυρίσει πίσω στα φοιτητικά σου χρόνια. Ξύπνημα στις 12. Μουσική – μπορεί να ξεκινάς από Χατζηφραγκέτα, να μεταπηδήσεις στον Boccelli και να καταλήξεις στους Queen -, καφές, γυμναστική – διότι αν δεν κάνουμε, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να «κυλάμε» όταν θα βγούμε έξω, αντί να περπατάμε – και μετά βόλτα.
Β6: βόλτα κατοικίδιου. Πιστεύω η Φρίντα (η σκύλα μου), έχει φρικάρει που περνάμε τόσο χρόνο μαζί. Δεν έχει καταλάβει το λόγο, αλλά γουστάρει.
Τη βρήκα ακριβώς ένα χρόνο πριν. Τυχαία.
Related posts:
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
έχεις τρεις επιλογές
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
έχεις τρεις επιλογές
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Πάντα και μόνο οι παρέες γράφουν ιστορία