κείμενο | παναγιώτης νάτσης */* φωτογραφίες | ηλίας κουτολογιένης + χριστίνα φυλακτοπούλου (κεντρικές) + παναγιώτης νάτσης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου
κείμενο | παναγιώτης νάτσης */* φωτογραφίες | ηλίας κουτολογιένης + χριστίνα φυλακτοπούλου (κεντρικές) + παναγιώτης νάτσης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου
Ο Παναγιώτης αποκαλύπτει τρία πράγματα που θα βάζει στο σακίδιο του για να φύγει για την παράσταση ή το γύρισμα, τρία τραγούδια που ακούει στο δρόμο για το θέατρο “Λαμπέτη” που “συνδράμει” στο “Έπος της Μαλάμως” κι άλλα τρία που θέλει να κάνει αυτό το χειμώνα. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!
Αχ, πρώτα θα ξεκινήσω με τις φωτογραφίες. Ένα νησί όλα μου τα κλικ. Δεύτερη φορά στη Τήνο φέτος το καλοκαίρι. Ένα μέρος φωτεινό και γεμάτο ποίηση. Η φύση και η ηρεμία αυτού του τόπου με βοήθησε να γεμίσω τις μπαταρίες μου και να κάνω την ενδοσκόπηση που χρειαζόμουν, για το χειμώνα που πέρασε αλλά και τον γεμάτο που έρχεται . Η επιθυμία μου να ξαναπάω σύντομα είναι μεγάλη και η σκέψη να περπατήσω όλα τα χωριά της και να αφήσω το αιγαιοπελαγίτικο μελτέμι να πάρει τις έγνοιες μου, ευχή μου.
Αλλά, τώρα φθινόπωρο. Πρόβες και γυρίσματα non stop. Μέσα από την τσάντα μου δεν λείπει το σωτήριο σημειωματάριο με τις σκέψεις και σημειώσεις για τους ρόλους μου και ο,τι άλλο τους αφορά.
Ρούχα και αντικείμενα τα οποία μπορεί να χρειαστώ εγώ ή οι ρόλοι μου κατά τη διάρκεια της μέρας!
Και μια μπανάνα για ώρα ανάγκης.
Τρία τραγούδια; Χμμμ…..Anemone “The Brian Jonestown Massacre”. Σίγουρα από Joep Beving, το Ab Ovo. Kαι τέλος, το “The End” του Nasser. Τραγούδια που με βγάζουν από τους ρυθμούς της καθημερινότητας και με ηρεμούν, με γειώνουν και με βοηθάνε να συγκεντρωθώ πριν τις λήψεις ή την πρόβα.
Σε αυτά βέβαια πρέπει να προστεθούν και τα τραγούδια της “Μαλάμως” που έχει γράψει ο ταλαντούχος Θέμης Καραμουρατίδης, τα οποία ακούω και τραγουδάω καθημερινά αρκετές φορές μέσα στη μέρα! Για να τα ακούσετε και εσείς θα πρέπει να έρθετε μια βόλτα μέχρι το “Λαμπέτη”!
Θα ήθελα να καταφέρω να πάω στη Νέα Υόρκη τη Μεγάλη Εβδομάδα. Θα πάει ένας φίλος με την παράσταση του και θα ήθελα πολύ να πάμε μαζί.
Να βρω λίγο περισσότερο προσωπικό χρόνο και χώρο, από τον μηδαμινό που έχω αυτή τη στιγμή, για να μπορώ να ανασυντάσσομαι -που και που- και να βλέπω και τους δικούς μου λίγο περισσότερο.
Να διαβάσω δέκα θεατρικά έργα που να μην τα ξέρω (καινούργια ή μα μην τα έχω δει ανεβασμένα) ή μυθιστορήματα.