
άφησε τα "πρέπει" και χώθηκε στα "λες;"
συνέντευξη | γιώργος παπανικολάου */* φωτογραφίες | χρύσα γούτου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
“Το “Παλτό” ήταν ένα τεράστιο σχολείο. Η Γλυκερία Καλαϊτζή εμπιστεύτηκε δέκα παιδιά από το εργαστήρι της για να κάνει μια επαγγελματική θεατρική παράσταση, δεν ξέρω πόσο μεγαλύτερη ευκαιρία μπορεί να βρει κάποιος που τότε ασχολιόταν με το θέατρο τρία χρόνια, μέσα από εργαστήρια, όπως ήμουν εγώ. Η δουλειά αυτή και η μαθητεία δίπλα στη Γλυκερία ήταν νομίζω που πρωτοδιαμόρφωσε την αισθητική μου και την αντίληψη μου για το θέατρο. Το κουβαλάω ακόμη αυτό φυσικά, από εκεί εκκινώ. Ανεξίτηλη στιγμή από το “Παλτό” ήταν στην τρίτη παράσταση. Μια σκηνή που μας πήγε καλά με τη Μυρσίνη την Καρματζόγλου, που παίζαμε μαζί -απόφοιτη του Κρατικού πλέον, τρομερή νέα ηθοποιός και μέλλουσα σκηνοθέτις, προβλέπω. Τέλειωσε η παράσταση και ανεβήκαμε στα καμαρίνια. Με την έκπληξη του αρχάριου, κοιτιόμασταν και δεν πιστεύαμε τη χαρά μας που τα πήγαμε τόσο καλά, που επικοινωνήσαμε έτσι σκηνικά. Επιζητώ αυτό το είδος ευτυχίας σε κάθε προσπάθεια που κάνω”…. Ο Γιάννης Μαυρόπουλος στο rejected…
No shadow
No stars
No moon
No care
November
It only believes
In a pile of dead leaves
And a moon
That's the color of bone
No prayers for November
To linger longer
Stick your spoon in the wall
We'll slaughter them all
November has tied me
To an old dead tree
Get word to April
To rescue me
November's cold chain
Made of wet boots and rain
And shiny black ravens
On chimney smoke lanes
November seems odd
You're my firing squad
November
With my hair slicked back
With carrion shellac
With the blood from a pheasant
And the bone from a hare
Tied to the branches
Of a roebuck stag
Left to wave in the timber
Like a buck shot flag
Go away you rainsnout
Go away, blow your brains out
November
Related posts:
έχεις τρεις επιλογές
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
το χαμόγελο μου, ο σκύλος μου
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Τρεις μέρες, Μία Εποχή