Μία θεότρελη μπάντα με μακρά και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία, οι Koza Mostra, είναι στο Rejected.gr. Οι περισσότεροι, τους γνωρίζουν λόγω της συμμετοχής τους στην Eurovision μαζί με τον Αγάθωνα και το κομμάτι «Alcohol is Free», εμείς τους γνωρίσαμε για όλους τους υπόλοιπους λόγους.

Πότε δημιουργήθηκε η μπάντα;

Ηλίας: Η μπάντα δημιουργήθηκε τέλη του 2011 με αρχές του 2012, στην Θεσσαλονίκη, ύστερα από μια έντονη ανάγκη, μια τρέλα που με είχε πιάσει, να εκφραστώ πιο προσωπικά σύμφωνα με τα ακούσματα και τις προσλαμβάνουσες που είχα σαν μουσικός της Θεσσαλονίκης, ενώ ήμουν φοιτητής. Είχα περάσει από διάφορα σχήματα και είχα δει πολλές και διαφορετικές μουσικές κουλτούρες. Η τελευταία μου δουλειά πριν τους Koza Mostra, ήταν με τους Cabaret Balkan με τους οποίους παίζαμε μαζί με τους Άγαμους Θύτες, για δυο χρόνια. Μετά, αποφάσισα να φτιάξω ένα πιο προσωπικό project με την δημιουργία των Koza Mostra.

Έχετε αλλάξει πολλές φορές σύσταση στα μέλη σας;

Ηλίας: Στην Ελλάδα, επειδή είναι πολύ δύσκολο να βιοποριστείς μέσα από την μουσική και εξίσου δύσκολο να αποκτήσεις την νοοτροπία βιοποριστή μουσικού όταν δεν έχεις δουλειά, τα συγκροτήματα διαλύονται και συχνά οι μουσικοί ακολουθούν άλλες καριέρες στην ζωή τους. Έτσι με την πάροδο του χρόνου, έγιναν πολλές αλλαγές στο σχήμα και τώρα οι Koza Mostra έχει αυτήν την μορφή, με το νεότερό του μέλος να μην έχει κλείσει ούτε χρόνο. Το καλό είναι πως, ανεξάρτητα από τα μέλη που έχουν αλλάζει, το σχήμα δεν έχει σταματήσει να δραστηριοποιείται με οποιονδήποτε τρόπο τα τελευταία χρόνια.

Τί σημαίνει Koza Mostra;

Ηλίας: Είναι ένα λογοπαίγνιο με το επίθετό μου. Εγώ λέγομαι στο επίθετο Κόζας και κάναμε λογοπαίγνιο με την Ιταλική μαφία, τους Cosa Nostra. Είμαστε μουσική μαφία κι αυτό γιατί- από την αρχή μέχρι τώρα- δεν έχουμε όρια στην μουσική μας. Αν κάτι μας αρέσει, θα το παίξουμε με τον δικό μας τρόπο. Για παράδειγμα, παίζουμε από το καλοκαίρι το “Ace of Spades” με μπουζούκι και είχε τεράστια πέραση.

Σταύρος: Και αυτό το κάνει η εκρηκτική παρουσίας μας στην σκηνή.

Γιάννης: Η μουσική μας είναι Up Tempo. Είμαστε ροκ, είμαστε σκα κι αν έρθεις σε ένα live μας, σίγουρα δε θα κάτσεις απλά στην άκρη, να πιείς το ποτό σου.

Ποιές ήταν οι πιο σημαντικές συνεργασίες που έχετε κάνει;

Ηλίας: Η συνεργασία μας με τον Μίκη Θεοδωράκη ήταν σπουδαία για εμάς και φτιάξαμε το κομμάτι μαζί με τον Γιώργο Λεβέντη, όπως πιστεύαμε πως θα ταιριάζει περισσότερο σε εμάς. Εκσυγχρονισμένο, με μια πιο φρέσκια ματιά. Ο Θεοδωράκης στο τηλέφωνο μου είπε «παιδί μου, ανέστησες ένα πεθαμένο μου τραγούδι». Εγώ, πιστεύω, πως υπερέβαλε.

Ποιά είναι άποψή σας για την ελληνική μουσική σκηνή του σήμερα;

Ηλίας: Η μουσική ποιότητα έχει πέσει πολύ τα τελευταία χρόνια. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να πάει σε έναν παραγωγό και να του γράψει τραγούδια. Δεν έχουμε κάτι με αυτό, κι εμείς σε υπολογιστή ηχογραφούμε. Απλώς, η παραγωγή της μουσικής έχει γίνει πολύ πιο εύκολη. Υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα και πέφτει η ποιότητα. Αυτό δημιουργείται και από την προτίμηση του κόσμου και από τα κομμάτια που προμοτάρουν τα ραδιόφωνα. Έχει χαθεί ο ρομαντισμός, πλέον. Ο λόγος που έχουμε βγάλει μόνο δύο δίσκους και ένα single, όλα αυτά τα χρόνια, είναι γιατί γράφουμε όποτε νιώσουμε την ανάγκη και όχι επειδή πρέπει.

Σταύρος: Δεν γράφονται πλέον εμβληματικά τραγούδια. Αν πας πίσω, θα βρεις πολύ περισσότερα τραγούδια με ιστορία και ποιότητα.

Στέλιος: Όλοι σκέφτονται πως θα πουλήσουν γρήγορα και εύκολα και πολλοί σκέφτονται πως θα ακολουθήσουν τα πρότυπα που προωθούν αυτά τα τραγούδια. Ναρκωτικά, γρήγορα αυτοκίνητα, υποτίμηση της γυναίκας.

Εσείς γιατί γράφετε και παίζετε μουσική;

Γιάννης: Οι λόγοι που δημιουργείς μουσική έχουν σχέση με την καθημερινότητα σου, κυρίως. Μπορεί να είναι ένα τραγούδι που αφορά την κοινωνία και την θέση σου σε αυτήν, τον έρωτα και άλλες πτυχές της καθημερινότητας σου. Αρκεί να έχεις κάτι να πεις. Και τότε θα το νιώσει και το κοινό.

Στέλιος: Είναι θέμα ειλικρίνειας. Αν είσαι ειλικρινής, ο άλλος από το κάτω θα το καταλάβει, θα το βιώσει μαζί σου. Είναι το σπουδαιότερο μέσο για κάθε μορφή τέχνης.

Πώς ταιριάζουν τόσο διαφορετικοί άνθρωποι μεταξύ τους;

Δημήτρης: Ο καθένας φέρνει το στοιχείο του.

Ηλίας: Όλοι έχουμε σαν κοινή συνισταμένη την ροκ μουσική. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουμε περάσει από τα ίδια ακούσματα. Ακόμη και το μπουζούκι είναι πολύ ροκ.

Γιάννης: Με τον Ηλία το 2003, περίπου, είχαμε ένα συγκρότημα και παίζαμε διασκευές. Με τον Σταύρο ήμασταν και παλαιότερα μαζί σε μπάντα. Οι μουσικοί στην Θεσσαλονίκη βρισκόμαστε και γνωριζόμαστε.

Πώς είναι να είσαι μουσικός στην Θεσσαλονίκη;

Ηλίας: Τα πράγματα την τελευταία 10ετία είναι πολύ δύσκολα. Όταν ήρθα εγώ Θεσσαλονίκη, το 2002 και μέχρι το 2008 περίπου, ακόμη και το περίπτερο στην γωνία έκανε live. Υπήρχαν πάρα πολλές μουσικές σκηνές και μαγαζιά που έπαιζαν μουσική. Αυτό σιγά σιγά σταμάτησε, αλλά εμάς μας βοήθησε πάρα πολύ, γιατί μπορούσαμε να παίζουμε να έχουμε κοινό και να μαθαίνουμε. Πλέον, είναι πάρα πολύ δύσκολο για κάποιον νέο μουσικό. Οι χώροι έχουν ελαχιστοποιηθεί ή είναι πολύ μικροί.

Σταύρος: Εγώ κινούμουν στις ταβέρνες σαν μπουζουκτσής. Θυμάμαι, φεύγαμε από την μία ταβέρνα, πηγαίναμε στην άλλη που έκλεινε πιο αργά και μετά σε ένα άλλο μαγαζί που έμενε ανοιχτό ακόμη πιο αργά. Πηγαίναμε σε πέντε μαγαζιά την βραδιά, μετά την δουλειά μας. Τώρα, τα ψάχνεις με το κιάλι και δεν βρίσκεις.

Τάσος: Βγαίνουν πάρα πολλοί μουσικοί κι αυτό το κάνει ακόμη πιο δύσκολο. Τα πιο πολλά από αυτά, όντας ο νεότερος, δεν τα έχω ζήσει. Το τοπίο είναι τώρα χλωμό. Ελπίζω τώρα που τελείωσε ο covid να γίνει κάτι. Έχουν ανοίξει κάποια μαγαζιά. Ελπίζω να ανοίξουν κι άλλα.

Γιάννης: Η κοινωνία προσπαθεί να αναπτερωθεί τώρα. Και οι καλλιτέχνες ήταν οι πρώτοι που κόπηκαν και οι τελευταίοι που ξεκινούν. Τα μαγαζιά σταμάτησαν την live μουσική.

Είναι η μουσική πολιτική πράξη;

Γιάννης: Ξεκάθαρα. Και κοινωνική και πολιτική. Δεν μπορείς να το αποφύγεις αυτό, εκτός αν επιλέξεις να παίξεις για ένα πολύ συγκεκριμένο ακροατήριο με μοναδικό στόχο την διασκέδασή του. Η μουσική είναι τρόπος έκφρασης για εμάς.

Ηλίας: Αναζητάς κάποιον να ταυτιστείς μαζί του και ταυτιστεί μαζί σου. Σχεδόν όλα τα τραγούδια μας απευθύνονται σε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων και μιλάνε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε: την ρουτίνα μας, την θέματα μας, την ανάγκη μας να ξεσηκωθούμε όλοι μας, πρώτα στο σπίτι μας κι έπειτα κοινωνικά. Αυτά μας απασχολούν.

Σταύρος: Κι αν κάνεις καλά αυτό που κάνεις, πάντα βρίσκεις το κοινό σου.

Πιο συγκεκριμένα ποια θέματα σας απασχολούν;

Ηλίας: Έχουμε ξεχειλώσει σαν λαός και μας έχουν ξεχειλώσει. Έχουμε χωριστεί και μας έχουν χωρίσει εκατοντάδες διαφορετικά στρατόπεδα και αυτό είναι ένα πρόβλημα στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε όλοι. Θα πρέπει να ασχοληθούμε με όσα μας ενώνουν και δημιουργούν μέσα μας το αίσθημα της ταύτισης.

Γιάννης: Οι τέχνες βοηθούν σε αυτό το σημείο στην έκφραση και την καλλιέργεια της κοινότητας. Σκέψου έναν άνθρωπο που το μοναδικό πράγμα που κάνει στην ζωή του είναι να δουλεύει και να κοιμάται. Αν μέσα σε αυτήν την καθημερινότητα βάλει την τέχνη και την έκφραση, εξελίσσεται σαν άνθρωπος.

Πώς είναι τα ταξίδια που κάνετε στο εξωτερικό;

Τάσος: Κάναμε ένα τουρ φέτος το καλοκαίρι 20-25 μέρες. Πήγαμε Γερμανία και κάναμε περίπου 10 συναυλίες, μια συναυλία στην Ρουμανία και μια στη Σόφια. Ο κόσμος στο εξωτερικό, μας αντιμετωπίζει πολύ ένθερμα.

Ηλίας: Τον τελευταίο χρόνο, ήρθε και ο Σταύρος στην μπάντα με το μπουζούκι του και οι άνθρωποι στο εξωτερικό βλέπουν όλον αυτόν τον χαμό με την προσθήκη παραδοσιακού οργάνου και τρελαίνονται. Δεν περιμένουν να δουν αυτό που βλέπουν. Πλέον, μετά από τόσα χρόνια, πολύς κόσμος ξέρει τα τραγούδια μας.

Σταύρος: Τους αρέσει πολύ, γιατί είναι διαφορετικό. Αν καταφέρεις να κουνήσεις τον ακροατή, κάτι κάνεις καλά.