
κείμενο | ιφιγένεια καραμήτρου */* φωτογραφίες | αλέξανδρος μπόρμπης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
...και σε ξανάκανα αρχηγό μου
10.48 το πρωί. Κέντρο της Αθήνας. Μποτιλιάρισµα. Καταλαβαίνεις ότι το φθινόπωρο έχει µπει πια για τα καλά, αναπολώντας τους άδειους δρόµους του Αυγούστου.
Φτάνοντας στο Θέατρο Καλλιρρόης, στριφογυρνάει µες στο κεφάλι µου, ξανά το ίδιο επίµονο ερώτηµα:
Κι αν η “Γέρµα” ζούσε το 2022, τί θα άλλαζε; Θα άλλαζε, αλήθεια;
Related posts:
O Aγησίλαος Μικελάτος αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Οι σημειώσεις του Σάκη Μπιρμπίλη
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Mάκης Παπαδημητρίου
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Οι σημειώσεις του Θοδωρή Γκόνη
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Οι σημειώσεις της Εύας Κοτανίδη
parole, parole...
parole, parole...
O Σταμάτης Κραουνάκης αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές