
κείμενο | ιφιγένεια καραμήτρου */* φωτογραφίες | αλέξανδρος μπόρμπης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
...και σε ξανάκανα αρχηγό μου
10.48 το πρωί. Κέντρο της Αθήνας. Μποτιλιάρισµα. Καταλαβαίνεις ότι το φθινόπωρο έχει µπει πια για τα καλά, αναπολώντας τους άδειους δρόµους του Αυγούστου.
Φτάνοντας στο Θέατρο Καλλιρρόης, στριφογυρνάει µες στο κεφάλι µου, ξανά το ίδιο επίµονο ερώτηµα:
Κι αν η “Γέρµα” ζούσε το 2022, τί θα άλλαζε; Θα άλλαζε, αλήθεια;
Related posts:
Γιάννης Μαυρόπουλος
άφησε τα "πρέπει" και χώθηκε στα "λες;"
άφησε τα "πρέπει" και χώθηκε στα "λες;"
Γιώργος Γεροντιδάκης
απλός και φως
απλός και φως
Οι σημειώσεις της Κατερίνας Συναπίδου
"Hum@nitarium" στο Βουκουρέστι
"Hum@nitarium" στο Βουκουρέστι
Οι σημειώσεις του Γιώργου Χούχου
Ομπρέλα, πήρες;!
Ομπρέλα, πήρες;!
Οι σημειώσεις του Κωνσταντίνου Μπιμπή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Κάτια Δανδουλάκη
το κορίτσι της οδού Ρακτιβάν
το κορίτσι της οδού Ρακτιβάν