κι όπου δεν είχε περιπέτεια, εκείνος έφευγε...
συνέντευξη | γιώργος παπανικολάου */* φωτογραφίες | στάθης μαμαλάκης + νάσος βασιλόπουλος + briggite dummer */* επιμέλεια | ιάκωβος καγκελίδης + τάσος θώμογλου Ι
“Αν ο έρωτας μου προκαλεί σύγχυση; Στον έρωτα, Γιώργο, δεν ελέγχω τίποτα. Αφήνομαι. Σαν σε ναρκοπέδιο. Αφήνω το αίσθημα να κάνει παιχνίδι-δεν έχω άλλη επιλογή. Θα φέρει και πόνο, που όμως μπορεί να σου κάνει καλό. Με άμυνες δεν μπορώ να ζω. Με αυτοπροστασία δεν μπορώ. Κι ας έχω τάση για αυτοκαταστροφή. Στον έρωτα πας κι ότι ανεξέλεγκτο σου φέρει είναι τύχη. Μου αρέσουν οι ανατροπές που μου συμβαίνουν όταν ερωτεύομαι. Είναι ευλογημένος ο έρωτας, όσο πόνο και αν φέρει. Το να κρυφτείς από τον έρωτα, είναι αστείο. Ο έρωτας είναι και πόλεμος και χρωματιστό μπαλόνι και άλλα εκατό πράγματα. Όταν είμαι ερωτευμένος, περπατάω στη πόλη και μου φαίνεται αλλιώτικη. Ο έρωτας είναι και πόλεμος. Πόλεμος με τον εαυτό σου. Ο έρωτας είναι ελευθερία και δουλεία. Ο έρωτας θα σου φέρει το αδιαμφισβήτητο στη ζωή, γι αυτό υπάρχεις”. O Xρήστος Πασσαλής στο rejected…
Οι διεθνολόγοι έχουν πει ότι την ίδια μέρα που γεννήθηκε η θρησκεία, γεννήθηκε και το θέατρο.
Οι άνθρωποι είμαστε μια οπτική, που αντιλαμβάνονται μοναχά οι άλλοι. Όχι εμείς...
Related posts:
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Η ομορφιά πάντα κερδίζει
εκείνος που δεν ονειρεύεται
...the smallest oceans still get big waves
σκηνογραφία ζωής
απλός και φως