Κάποιοι άνθρωποι, όταν δεν τους παίρνει ο ύπνος, μετράνε προβατάκια. Άλλοι μετράνε λόγια που δεν είπανε, πληγές που δεν έκλεισαν και πράγματα που δεν μπήκαν στην θέση τους. Κάποιοι άλλοι, όπως ο Φρανς Κάφκα, αντί να τα λένε μόνο πριν κοιμηθούν, τ’ αποτυπώνουν σε χαρτί που δε θα διαβαστεί ποτέ.

Εναπόθεση τσαλακωμένων σχέσεων, πικραμένων ανθρώπων. Ο Φρανς Κάφκα, όταν ήταν 36 χρονών, έγραψε μια επιστολή στον πατέρα του, βγάζοντας στην επιφάνεια όλα τα daddy issues του, με σκοπό να κάνει μια δική του ψυχοθεραπεία και ενδοσκόπηση. Μέσα από την επιστολή, φαίνεται, πόσο τραυματισμένος ήταν ο μικρός Φρανς λόγω της σχέσης του με τον πατέρα του και πως αυτή η πληγή τον ακολούθησε σε όλο το υπόλοιπο της ζωής του.

Στο θέατρο Τ, ζωντανεύει αυτή η επιστολή του Κάφκα, μέσω της παράστασης «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή. Τρεις ηθοποιοί, ενσαρκώνουν τον Κάφκα σε μια παράσταση-χορογραφία. Η σκηνοθεσία, λειτουργεί χορογραφημένα και οι ηθοποιοί κινούνται στον χώρο με συνέχεια και συνέπεια, ενώ ο ρόλοι εναλλάσσονται συνεχώς. Βλέπουμε τον Κάφκα σαν ένα πληγωμένο παιδί και την προσπάθεια του να καθοριστεί σαν άνθρωπος και άντρας χωρίς την επιρροή του πατέρα του. Η παράσταση λειτουργεί με βάση την αναπνοή και την κίνηση. Κάθε συναίσθημα ή ψυχική κατάσταση περνάει μέσα από αυτά τα δύο βασικά στοιχεία της παράστασης. Οι τρεις ηθοποιοί κινούνται συνεχώς στην μικρή σκηνή του θεάτρου και διατηρούν άμεση οπτική επαφή με το κοινό. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο «αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε όλους και υπάρχουν πολλοί που το έχουν κάνει».

Οι τρεις ηθοποιοί: Παύλος Τάνης, Απόστολος Λινάρδος, Πάνος Αναγνωστόπουλος, είναι νέοι του θεάτρου και φαίνεται πως είναι δεμένοι και κινούνται σαν ένα σώμα πάνω στην σκηνή. Σε μια παράσταση χωρίς ιδιαίτερη δομή, με έμφαση στην κίνηση και την αναπνοή, ο ηθοποιός καλείται να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος με συνέπεια αθλητή. Η παράσταση ξεφεύγει από τον ρεαλισμό και πολλές φορές πλησιάζει το θέατρο του παραλόγου, δίνοντας μια άλλη διάσταση στο κείμενο και την λειτουργία των ηθοποιών.

Ο Φρανς Κάφκα έδωσε εντολή, όταν πεθάνει, να καεί ό,τι έχει γράψει και να μην το διαβάσει ποτέ κανείς. Είμαστε πάρα πολύ τυχεροί, που ο Μαξ Μπροντ αγνόησε το θέλημα του και μοίρασε στον κόσμο τα γραπτά του. Κι ας νόμιζε ο ίδιος ο Κάφκα πως ότι γράφει είναι αποτυχημένο. Δεν του δίνουμε σημασία. Είχε πολλά Daddy issues.