
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια...
συνέντευξη | γιώργος παπανικολάου */* φωτογραφίες | αρχείο δημήτρη */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
“Ένα από μαθήματα που είχαμε στο Λύκειο, στη θεατρική ομάδα που ήμουν, ήταν και η ξιφασκία. Εμείς νομίζαμε ότι θα πάμε να μάθουμε ξιφασκία, μα ο δάσκαλος που είχαμε στο Πολυκλαδικό Λύκειο, μας ζήτησε να συμμετάσχουμε σε μια θεατρική παράσταση. Έτσι ξεκίνησα. Βέβαια, τότε δεν υπήρχε ούτε στην άκρη του μυαλού μου, πως θα ασχοληθώ με την υποκριτική. Όταν έδωσα στη Σχολή Ικάρων και δυστυχώς δεν πέρασα, άρχισα να σκέφτομαι τι να κάνω στη ζωή μου. Στην αφέλεια της εποχής μου, έψαχνα να κάνω κάτι που θα με κάνει να μη βαριέμαι. Και επειδή είχα μια “ερασιτεχνική εμπειρία”, θεώρησα πως θα μπορούσα να δοκιμάσω την υποκριτική. Ξέρεις, ακόμα και αν πάμε να σπουδάσουμε κάτι, δε ξέρουμε τελικά πως θα είναι στο “μετά”. Έτσι ,έδωσα εξετάσεις στο Τέχνης, πέρασα, κι έφυγα με υποτροφία στο ΒΕΑΚΗ, τελειώνοντας αριστούχος”.Ο Δημήτρης Αλεξανδρής στο rejected...