
κείμενο | λίλη αδρασκέλα */* φωτογραφίες | αρχείο λίλης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
διέξοδος
Κάθομαι στον καναπέ αγκαλιά με την γάτα μου και παλεύω να βρω μια αρχή. Άπτομαι του τίτλου και θα πω : ε λοιπόν, ναι, πιστεύω στα όνειρα. Βιώνω έντονες εμπειρίες, κατά την διάρκεια του ύπνου. Νιώθω, ότι έχω την δυνατότητα να ζω πολλές ζωές. Άλλες, πάλι φορές, με προιδεάζει για κάτι που έρχεται.
Γενικά βαριέμαι, βαριέμαι πολύ και εύκολα. Και αυτό είναι αυτοαναφορικό. Γι αυτό αναζητώ διεξόδους. Βουτάω σε ό,τι με γεμίζει κάθε φορά, καταρρίπτοντας ταμπού και στερεοτυπικές μπούρδες. Έχω τρελό θέμα με τις μπούρδες και με τα «πρέπει» , τα οποία προσπαθώ ακόμα να ορίσω.
Related posts:
Γιάννης Διονυσίου
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Νάνσυ Μπούκλη
κάποια που πίνει ένα ποτήρι φως
κάποια που πίνει ένα ποτήρι φως
Στη Μόσχα, αδελφές μου (vol.4)
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Οι σημειώσεις του Φάνη Ζαχόπουλου
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Στο «και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον»
δεν έχω λόγια...
δεν έχω λόγια...
Οι σημειώσεις της Κατερίνας Δαμβόγλου
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή