
κείμενο | λίλη αδρασκέλα */* φωτογραφίες | αρχείο λίλης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
διέξοδος
Κάθομαι στον καναπέ αγκαλιά με την γάτα μου και παλεύω να βρω μια αρχή. Άπτομαι του τίτλου και θα πω : ε λοιπόν, ναι, πιστεύω στα όνειρα. Βιώνω έντονες εμπειρίες, κατά την διάρκεια του ύπνου. Νιώθω, ότι έχω την δυνατότητα να ζω πολλές ζωές. Άλλες, πάλι φορές, με προιδεάζει για κάτι που έρχεται.
Γενικά βαριέμαι, βαριέμαι πολύ και εύκολα. Και αυτό είναι αυτοαναφορικό. Γι αυτό αναζητώ διεξόδους. Βουτάω σε ό,τι με γεμίζει κάθε φορά, καταρρίπτοντας ταμπού και στερεοτυπικές μπούρδες. Έχω τρελό θέμα με τις μπούρδες και με τα «πρέπει» , τα οποία προσπαθώ ακόμα να ορίσω.
Related posts:
το άγχος του σκηνοθέτη
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Να κυλάμε αργά, σαν το ποτάμι
Πάντα και μόνο οι παρέες γράφουν ιστορία
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές