Μία αφόρητα τοξική ατμόσφαιρα. Απόλυτη διάβρωση των δεσμών και κατάλυση των αξιών. Μία ανάγκη ικανοποίησης του φαίνεσθαι και μία ιεράρχηση λάθος προτεραιοτήτων. Μία πόλη, μία χώρα, ένας κόσμος χωρίς αγάπη. Εξαφανίζονται, βουλιάζουν, βαλτώνουν. Ο υλικός ευδαιμονισμός κυριαρχεί. Ακριβή ζωή, Μέσα κοινωνικής Δικτύωσης, σέλφι κι ένας κόσμος, που απ΄ άκρη σε άκρη νυχτώνει. Δε βρίσκεις ελπίδα. Μία επίγεια κόλαση. Δεν υπάρχει χρόνος. Όμως, "δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αγάπη". Μένει επιλογή στο παιδί; Πώς θα διαχειριστεί αυτές τις δύσκολες στιγμές;

Το χιόνι πέφτει. Το βάρος μεταφέρεται στην ψυχή του θεατή. Παράλληλες σχέσεις, ικανοποίηση των εγώ και μία υπενθύμιση παρουσίας, μέσω της απουσίας, που κινεί τα νήματα και προωθεί την πλοκή. Ένα φιλμ γεμάτο συμβολισμούς. Μία συνεχής προσπάθεια του θεατή να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα που λαμβάνει. Ο φόβος, η καχυποψία, η αποξένωση κι όαση αισιοδοξίας μία εθελοντική ομάδα, ικανή να αγωνιστεί για να διορθώσει τα λάθη και τα κακώς κείμενα μίας ολόκληρης κοινωνίας.

Οι πρωταγωνιστές σκιαγραφούνται υποδειγματικά. Στο τέλος, κατανοούμε ειδικά τον Μπόρις και τον βλέπουμε με μία πιο θετική ματιά, παρά τα πολλά του λάθη. Η φωτογραφία δένει αρμονικά. Ένα κρύο, ένα άδειο, από συναισθήματα κι όχι μόνο, τοπίο. Η αγάπη είναι ό,τι σημαντικότερο, μαζί με την υγεία. Μία αναζήτηση με αμφίβολο αποτέλεσμα κι η ζωή απλά συνεχίζεται ...

Ένα αριστούργημα που σε καθηλώνει. Πότε θα τελειώσει ο πόλεμος; Ένα αναπάντητο ερώτημα. Οι συνέπειες της κατάστασης σε ένα φίλμ δύο ωρών, που σε κάνει να δακρύσεις και να σκεφτείς τις προεκτάσεις, που βαβίζουμε, καθώς το μήνυμα είναι διαχρονικό κι οικουμενικό. Για όλες τις ηλικίες ενηλίκων, μία από τις κορυφαίες ταινίες της χρονιάς ...

κείμενο | μίλτος τόσκας
επιμέλεια | τάσος θώμογλου + ιάκωβος καγκελίδης